Reststroom 5 / Plantmateriaal

In een gesprek met Eli Marres, uitvoerder en teamleider op de Gemeentekwekerij Rotterdam kwam ter sprake dat het zonde is dat het extra plantmateriaal* dat ingekocht of gekweekt wordt voor aanplanten in de stad in afvalcontainers verdwijnt als het voor inboet** niet nodig blijkt te zijn. Hij vraagt zich af waarom deze planten niet een rol kunnen spelen op plekken waar bewoners zelf initiatieven ontwikkelen voor meer groen in de stad.

*Plantmateriaal: Plantmateriaal gebruikt voor aanleggen van plantsoenen, parken, bermen, pleinen, buurttuinen en dergelijke. Materiaal bevat struiken, bomen, stekken voor hagen, siergrassen, vaste planten , eenjarigen en bollen. Daarnaast zijn er de verplaatsbare bakken die gevuld worden met seizoensgebonden materiaal waardoor een paar keer per jaar ook materiaal uit dat vervangen wordt beschikbaar komt. Vaak zijn het vaste planten aangevuld met een sortiment aan eenjarigen en bollen.

** inboet: Extra besteld plantmateriaal dat ingezet wordt als vervangingsmateriaal voor planten die kort na het aanplanten niet of slecht tot ontwikkeling komen. De gemeente hanteert meestal 3%. Op zich lijkt dat een klein percentage weinig gezien de enorme hoeveelheid planten die de stad in gebracht worden is het een substantieel potentieel.

Met, voor en door wie?
De belangrijkste vraag lijkt voor beheerders te zijn: Wie zorgt er voor de planten? En met name wie geeft de net ingeplante planten water? Zeker als ze net in de grond staat is dat van belang. Dit lijkt een mooie aanleiding om na te denken over deze reststroom. Het materiaal is beschikbaar en het geeft de mogelijkheid een sociaal meer participatief onderzoek te starten. Zo is mogelijk samen te werken met mensen die vanuit hun dagelijkse route en routines zo’n taak er moeiteloos bij kunnen nemen; de hondenbezitter die er dagelijks met zijn hond langs wandelt. De postbode of krantenbezorger. De glazenwasser die regelmatig met een reservoir aan water door de straten rijdt. Of met de vuilnismannen van de stad die sowieso wekelijks alle straten, pleinen en parken van Rotterdam bezoeken. Illustratief hiervoor is de betrokkenheid en enthousiasme die Rotebmedewerkers op het tijdelijke landje van NU HIER toonde. (Zie deze link voor meer daarover).

Een voordeel daarbij is dat we inmiddels een goed netwerk hebben opgebouwd waarbinnen we ook weten wie er belangstelling heeft voor de meer publieke vorm van beheren en onderhouden. Het vormt tevens een mooie aanleiding om het beroep ‘tuinman’ of ‘groenbeheerder’ van nieuw elan te voorzien. Nu wordt er vaak neerbuigend gesproken over de plantsoenendienst. Als een organisatie die minderwaardige werk uitvoert als straf of dagactiviteit. Het zijn echter specialisten die met veel kennis en kunde aan de groene stad bouwen.