Op het eerste gevoel passen de stad en een schaapkudde niet bij elkaar. Maar hier verbindt de overeenkomst van het kleurenpallet, van de graffiti op de kolommen van de metrolijn en de vlekken op de schapen, het stedelijk met het landelijke. De rammen hebben elk hun eigen kleur, waaraan de boer kan zien welke ram welk schaap heeft gedekt. Zo zijn beide een soort tag, de persoonlijke handtekening van de graffiti-maker of een ‘onbewuste’ tag van het ram op het gedekte schaap. Beiden met dezelfde kleurtaal.